Idealna obudowa kominka
Fot. http://www.freedigitalphotos.net
Mamy wkład kominkowy i co dalej? Trzeba go odpowiednio obudować, aby kominek właściwie spełniał swoje funkcje. Ma być nie tylko ozdobą, ale też wydajnym źródłem ciepła.
Liczy się przede wszystkim odpowiednia izolacja i zabudowa. Najczęściej wykorzystuje się do tego płyty gipsowo-kartonowe. Dlatego zakup wkładu kominkowego, to dopiero początek. Bardzo ważne jest bowiem odpowiednie wymurowanie podstawy kominka, na której on wstanie. Z reguły używa się do tego betonu komórkowego wygładzonego gipsem i wykończonego wedle uznania.
Z tych samych materiałów można również zrobić cokół i ściany otaczające palenisko. Tu jednak można odrobinę zaszaleć, wybierając jako elementy wykończeniowe np. cegłę klinkierową albo wybrany kamień naturalny (granit, marmur albo piaskowiec). Elementy powyżej wkładu kominkowego raczej nie są murowane, obudowuje się tzw. czapę płytami gipsowo - kartonowymi na stelażu.
Wybierając płyty gipsowo-kartonowe trzeba pamiętać, że muszą one być ognioodporne. Najlepsze będą te oznaczone symbolami D, F (dawniej GKF). Mają one charakterystyczną budowę: ich rdzeń jest z włóka szklanego, dzięki czemu w razie pożaru taka płyta dłużej niż inne pozostaje w stanie nienaruszonym.
Ale uwaga! Takie płyty sprawdzą się tylko w miejscach, gdzie wilgotność nie przekracza 70 proc. Do domków letniskowym, gdzie często wilgotność powietrza bywa wyższa, lepsze będą płyty D, F, H2, które dodatkowo są odporne na wilgoć. W obu przypadkach należy płyty odizolować od otwartego ognia, ścian paleniska i komina, ponieważ temperatura płyty nie powinna przekraczać 50 st. C.
Najlepiej sprawdza się w roli izolacji wełna mineralna pokryta z jednej strony specjalną warstwą z folii aluminiowej. Przy czym odległość od zaizolowanych ścianek a elementami obudowy i ścianą pomieszczenia powinna wynosić minimum 5 cm po bokach i 10 cm z tyłu.
Płyty gipsowo-kartonowe dają sporo możliwości w kwestii wykończenia obudowy. Możne mieć ona kształt klasyczny, czyli zwężający się ku górze, prostokątny, a nawet owalny, jeśli wykonamy ją z dwóch warstw płyt. Choć w tym ostatnim wypadku trzeba uważać, bo gięcie i nacinanie płyty może osłabiać jej wytrzymałość.
Obudowy i belki nad paleniskiem to elementy, które można też kupić gotowe w dużych sklepach budowlanych. Obudowa to koszt rzędu kilku tysięcy złotych, ale jest praktycznie gotowa do montażu. Choć króluje marmur, może być wykonana z różnych materiałów, np. stali. Popularność marmuru wynika z faktu, że jest solidny, stosunkowo tani i niezwykle elegancki, a dostępny jest w wielu kolorach.
Takie rozwiązanie jest możliwe, jeśli zdecydujemy się na tzw. kozę. To gotowy piec o lekkiej konstrukcji, który z natury jest wolnostojący. Nie trzeba do niego przygotowywać fundamentu ani obudowy. Obecnie wykonuje się je w coraz ciekawszej stylistyce i mogą być alternatywą dla tradycyjnych kominków, ponieważ są prostsze i tańsze w montażu.
Liczy się przede wszystkim odpowiednia izolacja i zabudowa. Najczęściej wykorzystuje się do tego płyty gipsowo-kartonowe. Dlatego zakup wkładu kominkowego, to dopiero początek. Bardzo ważne jest bowiem odpowiednie wymurowanie podstawy kominka, na której on wstanie. Z reguły używa się do tego betonu komórkowego wygładzonego gipsem i wykończonego wedle uznania.
Z tych samych materiałów można również zrobić cokół i ściany otaczające palenisko. Tu jednak można odrobinę zaszaleć, wybierając jako elementy wykończeniowe np. cegłę klinkierową albo wybrany kamień naturalny (granit, marmur albo piaskowiec). Elementy powyżej wkładu kominkowego raczej nie są murowane, obudowuje się tzw. czapę płytami gipsowo - kartonowymi na stelażu.
Bezpieczeństwo
Wybierając płyty gipsowo-kartonowe trzeba pamiętać, że muszą one być ognioodporne. Najlepsze będą te oznaczone symbolami D, F (dawniej GKF). Mają one charakterystyczną budowę: ich rdzeń jest z włóka szklanego, dzięki czemu w razie pożaru taka płyta dłużej niż inne pozostaje w stanie nienaruszonym.
Ale uwaga! Takie płyty sprawdzą się tylko w miejscach, gdzie wilgotność nie przekracza 70 proc. Do domków letniskowym, gdzie często wilgotność powietrza bywa wyższa, lepsze będą płyty D, F, H2, które dodatkowo są odporne na wilgoć. W obu przypadkach należy płyty odizolować od otwartego ognia, ścian paleniska i komina, ponieważ temperatura płyty nie powinna przekraczać 50 st. C.
Najlepiej sprawdza się w roli izolacji wełna mineralna pokryta z jednej strony specjalną warstwą z folii aluminiowej. Przy czym odległość od zaizolowanych ścianek a elementami obudowy i ścianą pomieszczenia powinna wynosić minimum 5 cm po bokach i 10 cm z tyłu.
Fot. http://www.freedigitalphotos.net
Kształt i materiał
Płyty gipsowo-kartonowe dają sporo możliwości w kwestii wykończenia obudowy. Możne mieć ona kształt klasyczny, czyli zwężający się ku górze, prostokątny, a nawet owalny, jeśli wykonamy ją z dwóch warstw płyt. Choć w tym ostatnim wypadku trzeba uważać, bo gięcie i nacinanie płyty może osłabiać jej wytrzymałość.
Obudowy i belki nad paleniskiem to elementy, które można też kupić gotowe w dużych sklepach budowlanych. Obudowa to koszt rzędu kilku tysięcy złotych, ale jest praktycznie gotowa do montażu. Choć króluje marmur, może być wykonana z różnych materiałów, np. stali. Popularność marmuru wynika z faktu, że jest solidny, stosunkowo tani i niezwykle elegancki, a dostępny jest w wielu kolorach.
Bez obudowy
Takie rozwiązanie jest możliwe, jeśli zdecydujemy się na tzw. kozę. To gotowy piec o lekkiej konstrukcji, który z natury jest wolnostojący. Nie trzeba do niego przygotowywać fundamentu ani obudowy. Obecnie wykonuje się je w coraz ciekawszej stylistyce i mogą być alternatywą dla tradycyjnych kominków, ponieważ są prostsze i tańsze w montażu.
Data publikacji: 04.10.2012
